Na de voetbal van gisteren staat vandaag in het teken van de koers. De Ronde van Vlaanderen: ik vind dat dus fantastisch…
Zo van 250 kilometer sleuren en kasseistenen en heroische ontsnappingen…schitterend om te zien.
Wat ook wijs is, is dat Lief daar nog veel minder van kent dan ik, dus dat ik hem zo van die dingen kan uitleggen over afstoppen en dichtrijden en eerste bovenop de muur komen en al. Precies een echte, ik.
Kijk, ik ben allerminst een kenner van het voetbalgebeuren en ik zit zelden een volledige wedstrijd uit. Dat neemt echter niet weg dat ik dat wijs vind, zo van die grote wedstrijden. Toen vriendin Klijn en ikzelf de kans kregen om AA Gent – Club Brugge live mee te maken in het uitverkochte Ottenstadion, zeiden wij bijgevolg niet neen. Integendeel: wij zeiden enthousiast ja en begonnen al meteen een paar Buffalo-liedjes te scanderen.
Toen we omstreeks zes uur zaterdagavond onze plek in de zijtribune innamen werden onze vermoedens bevestigd: wij waren de enige Gent-supporters in een gezelschap van 10 Bruggelingen. West-Vlinderingers, zoals collega Tessa dat zegt. Niet dat we het aan ons hart lieten komen, natuurlijk…een beetje de supporters van de tegenstanders opjutten is één van de leuke kanten van het voetbal. En als supporters dan nog je eigen familie zijn, is het extra leuk…. (more…)
Weet ge wat?
Ik ben blij dat de parelvissers bijna gedaan is. En wel hierom.
*doet van trots en al*
Oei.
Blijkbaar moeten we hier ook de mensen entertainen terwijl we op reis zijn. Ik was het niet van plan, eigenlijk, maar nu ik er zo over denk lijkt het me wel een interessant idee.
Zal ik een beetje volksverheffing doen en voor iedere dag een schoon gedichtje klaarzetten? Zo uit mijn verzameling “mooie dingen voor de mensen”?
Zal ik nog een keer een paar afleveringen van Leeg schrijven?
Of zou ik eens tekeningskes van mijn lief inscannen en die dan publiceren?
Ah Ah, the sky is hier duidelijk alweer the limit é.