Op Het Project hebben wij in deze periode van blok en examens iedere dag een student te gast voor een column. Sommige zijn bloggers, sommige schrijven voor het eerst op internet. Een fijn experiment en de stukjes zijn telkens weer bijzonder aangenaam om lezen. Vrijdag echter zegt ene Eline in haar stukje:

Toen hij hoorde dat we filosofie studeren, gaf hij een andere veelgehoorde opmerking. \’Ah, ik doe ook veel aan filosofie.\’ Natuurlijk gaat filosofie over zaken die ons allemaal aangaan. Toch blijft het vreemd dat mensen zulk soort opmerkingen maken. Zodra we leren lopen worden we geconfronteerd met de zwaartekracht, maar zegt u op cafés tegen burgies \’Ah, ik doe ook veel aan theoretische fysica\’? Ik niet.

Nogal kromme redenering voor een studente die zich bekwaamt in de kunst van het nadenken, me dunkt. De juffrouw vergelijkt een normatieve met een empirische wetenschap. Een mens kan evengoed de spreekwoordelijke appelen met peren vergelijken. Bovendien heeft ze geen oog voor de verschillen in haar definiëring van filosofie (naar ik vermoed bedoelt ze “de studie van de opvattingen, visies en theorieën van andere filosofen) en de betekenis die door de jongeling waarvan sprake aan de term wordt toegekend (“het verlangen en streven naar kennis en wijsheid”, volledig Oud-Grieksgewijs).

Tsk. Juffrouw Strik toch.

(arrogant? ikke? maar bijneen… *grijnst* )

PS. Voor iedereen vindt dat ik inhak op jonge studentes: Eline is een sympathieke jongedame die ik zelfs nog te eten heb gegeven, ooit. Ze kan wel tegen een grappig bedoeld prikje.