Month: February 2007

En al

Nathalia.

Onze poetshulp, Nele, komt morgen voor het laatst. Zoals ik al vertelde opent ze een lingeriewinkel en dat is natuurlijk moeilijk te combineren met onze strijk enzo.

We hebben ondertussen al een nieuwe poetshulp gekregen van Partena, en we weten nog niks van die juffrouw, behalve dan dat ze Natalia heet.
Ik ga echt zwaar terleurgesteld zijn als het niet de Natalia blijkt te zijn die ik denk dat het is.

*neuriet I\’ve only begun to fight*

projecten

Poot.

In de ecoshop hebben wij gisteren 10 hertenpootjes gekocht voor in ons nieuwe huis. Vriendin klijn vindt het maar vies, maar ik zeg u: hertenpootjes zijn uitstekende kapstokken.
Nu enkel nog een kop vinden met een mooi gewei voor de sjaals en hoeden. Als u er ergens eentje te koop weet: stuur ons een mailtje!

Van een ander

Story-stick (ii).

Hupla, daar is het al terug zie. Uitleg krijgt u nog steeds hier.


Positief verhaal:

Petra trekt de deur van het herenhuis dicht. De wind woelt wild door haar blonde haren, in de verte grommen de onweerswolken. Ze kruipt weg in de bontkraag van haar dikke winterjas en versnelt haar hooggehakte pas in poging de eerste dikke regendruppels voor te blijven. Ook het gebrek aan tijd jaagt haar op want over een kwartier al begint die opera van Puccini. Petra beseft dat maar al te goed en holt nu echt door de stad, die door de regen een zilvergrijze tint heeft gekregen. Ze wil immers de man
die in de foyer van het operagebouw op haar zit te wachten, niet nodeloos irriteren. Een eerste indruk is belangrijk, daar is Petra zich zeer van bewust.

Negatief verhaal:

Petra trekt de deur van het herenhuis dicht. De wind woelt wild door haar blonde haren, in de verte grommen de onweerswolken. Er stopt een rode auto naast haar en de man aan het stuur vraagt naar de dichtsbijzijnde kruidenier. De man doet haar denken aan die beeltenissen van oude staatsmannen. Zo van die mannen met stijve kragen, strak gecoiffeerde haren en licht toegeknepen ogen.
Vanuit haar ooghoek ziet Petra hoe er een boom valt op het huis twintig meter verder. Een gillende peuter loopt de voordeur uit, de straat op, enkel gekleed in een pamper.

Bruno, Els en Joke: aan jullie het vervolg.