Month: November 2007

moeilijk

Ik bongo, jij bongoot. Wij bongoën.

We zijn hier ten huize al jaren zwaar fan van het Bongo-concept. Niet alleen krijgen we ze geregeld cadeau, we geven ze ook vaak aan vrienden en familie. Een ideaal cadeau, vinden wij persoonlijk: je kiest zelf het waar en wanneer, en je hebt er verschillende keren plezier van…bij het krijgen, het kiezen, het reserveren en dan op de dag/dagen zelf. We hebben zelf ondertussen al een groot deel van het assortiment uitgeprobeerd. Een shoppingweekend, een verwenweekend, een verwendag, een ontbijt, enzovoort enzoverder.

Mijn vreugde was dan ook groot toen ik een mail kreeg van de Bongo-mensen met de mededeling dat mijn weblog was geselecteerd om hen te helpen hun nieuwe reeks bongo’s voor te stellen: ik zou een bon voor een cultuurweekend cadeau krijgen, met als enige voorwaarde dat ik er achteraf iets over zou neerpennen op Kerygma, dat zij dan misschien kunnen gebruiken op hun site. En ik mag objectief blijven en al.

Het behoeft niet veel extra uitleg dat ik heb toegezegd, vermoed ik? En dat we ongelooflijk veel deugd gaan hebben van ons weekend Oostende binnenkort? En dat dergelijke acties hier ten huize op luid gejuich worden onthaald?

vriendjes

Dochters

Een foto van Peter.

(10/365) Cadautjes

Links: de kleine Decroubele-telg, juffrouw Janne. Rechts: de mini-versie van vriend S., Marion genaamd.

Een bijzonder grappige foto, vind ik, en ik ben er mateloos door gefascineerd. Beide meisjes zijn overduidelijk kinderen van hun ouders. Bij Janne zie ik steeds meer Lien door de Peter schemeren die er van dag 1 al inzit. Marion lijkt erg op haar mama, maar ik zie zo duidelijk de inbreng van de papa dat het mij heel luid deed lachen toen ik de foto daarnet onder ogen kreeg.

Ik ben immens blij, voor hen allemaal. En het ontroert me bovendien mateloos dat voor vriend S. eindelijk die wens is uitgekomen die hij vijf jaar geleden al uitsprak, op het dak van een dodgy hotel ergens in La Paz. Ik heb al veel aan die avond moeten denken, de laatste weken. En hoe volwassen we sindsdien zijn geworden, allemaal.

Ja! vriendjes

Een feestje.

uitnodiging

Gisteren was een mooie dag, en een mooie avond. Ik geef niet zo vaak feestjes, want ik zie daar altijd een beetje tegenop, al die organisatie en al. Maar dertig (30!) worden is natuurlijk wel een mijlpaal, dus daar hoorde een kleine viering bij. Eerst werden er wilde plannen gesmeed met vriendin M. over een boot afhuren en een hele organisatie, maar uiteindelijk heb ik toch gekozen voor minimum effort. Dat gaat zo:
– vraag in een café waar je graag zit of je daar een feestje mag geven;
– verstuur wat mailtjes;
– overtuig uw lief om te spelen met de band die veel te weinig speelt;
– koop een massa bonnekes;
– loop de hele avond rond als een kieken zonder kop.

Alleszins: ik heb een zeer fijne avond en nacht gehad. Rosco was grappig als altijd, iedereen was superlief voor mij en ik heb veel mensen gesproken die ik al veel te lang niet had gezien. Merci aan iedereen die er was!

Een massa cadeautjes gekregen ook, de meest fantastische dingen. Opnieuw: merci allemaal, you are very sweet….

(10/365) Cadautjes

(klik voor nota’s over wat wat is…)

Vandaag is een rustdag, een beetje recupereren. Want ik ben geen drie maal zeven meer, weetwel.

internet

*Stuurt schaamteloos bezoekers naar haar lief*

Ik heb vorige week trouwens de foto-pagina van mijn luver zijn weblog eens aan een update onderworpen. Er is nog veel werk en ik moet dringend eens een nieuwe manier vinden om het allemaal wat deftiger te maken, maar dat zal dus voor de nieuwe site zijn, peisk.
Jaha, u hoort het goed: er komt een nieuwe voorstelling aan en daar hoort een nieuwe site bij. Ik ga het denk ik zelf maken in een goeie cms, waarschijnlijk daisy (chauvinistisch dat ik ben, ja). Binnenkort zijn er dus een aantal mensen die zullen overspoeld worden met mailtjes en noodkreten van mijnentwege. Ze zijn dat denk ik ondertussen al gewend….

En al

Life as we know it.

Gisteren drie artikels geschreven voor Het Project, die de komende dagen zullen verschijnen. Lesgegeven, plamuur op de gyproc gesmeerd, administratie gedaan, rekeningen betaald, mails beantwoord. Vandaag meer plamuurwerk, meer administratie en vanavond mijn bloedeigen feest.

Druk zegt u? Neuh.