Daarnet, tijdens het verbeteren, nog maar eens tot de conclusie gekomen dat Kind Of Blue van Miles Davis één van de beste platen ooit is. Verschrikkelijk vrolijk en ontspannen word ik ervan, telkens weer. Het hoesje van mijn exemplaar is ondertussen zo extreem versleten en afgeleefd (van het meezeulen op reis en rondslingeren in de auto onder andere), dat ik dringend een keer een nieuwe moet halen.

Terzake echter: op regelmatige basis vraagt iemand mij over dat jazz-gedoe en dat ze daar graag iets meer van willen kennen. Maar dat ze niet weten waar te beginnen.
Daar dus. Bij Kind Of Blue van Miles Davis. Wonderschoon. Zeer virtuoos, maar uiterst toegankelijk. U krijgt er op dezelfde plaat meteen ook John Coltrane, Julian Adderley en Paul Chambers bij.

De plaat is zo bekend dat ze nauwelijk nog geld kost, bovendien. Tussen de vijf en tien euro bij uw platenboer, daar kunt u niet voor sukkelen, toch?