En al kinderspam

Ge pakt er gewoon eentje bij de hand, daar op het woodrowwilsonplein en ge zegt: hier, dat is die van mij.

Die middag, aan de lijn met het onovertroffen Gentinfo.

-Ik dacht, Wout, ik bel even van tevoren. Zodat ik daar niet voor niks sta aan de Zuid, om de KidsID en ik de helft niet meeheb.
– Dat is slim, ja. Ik herhaal nog even: 3 euro.
– 3 euro, check.
– pasfoto. Moet ge de afmetingen hebben?
– Neen, ik ga gewoon naar de fotograaf daar rechtover gaan en die weet dat wel. Pasfoto, check.
– oud identiteitsbewijs. Maar dat hebt ge de dus nog niet. Dus dat moet ge niet meenemen.
– check alweer.
– kind zelve, voor de identificatie.
– kind, check.
– En dat is het.
– Dat is het.
(…)
– Maar euh, zeg Wout. Als ik gewoon mijn dochter meeneem, en ik moet zo geen geboorte-akte ofzo meehebben. Dan kunnen die toch niet weten dat dat mijn kind is? Is dat niet wat — euhm — raar?
(…)
– Ja. Raar. Hm.

Wout heeft nog eens gebeld naar de Bevolking, voor de zekerheid, maar ze hebben dus niets extra nodig.

Volgens mij — en ik denk volgens Wout ook — is het systeem nog niet volledig waterdicht.