En al

Ze zijn te kort.

Het komt omdat ze korter zijn, de dagen. Het is daarmee dat ik mijn werk precies niet meer rondkrijg, tegenwoordig. Ik zit maar een week voor met voorbereiden en dat maakt me bloednerveus. Dat wil namelijk zeggen dat als de dochter plots bijvoorbeeld ziek wordt en niet naar de babyfabriek kan, dat mijn hele strakke schema compleet kapoet is en ik last minute moet beginnen voorbereiden en dan heb ik mijn kopietjes niet op tijd en man ik haat het als ik mijn kopietjes niet op tijd zijn.

Maar ik steek het dus op de dagen, die zo kort zijn. Daarmee dat er minder tijd is. En de avonden die opeens rustiger zijn wegens dat het lief al eens wat meer thuis is, dat ook. In plaats van brol in de microgolf te stoppen maak ik dus vaker echt eten. In plaats van te werken terwijl hij optreedt, kijken we naar filmkes, onder een tv-dekentje. Dat is gezellig, maar er wordt niet veel werk verzet natuurlijk.

Ge kunt daar vragen bij stellen, dat is waar: dat ge uw werk niet meer rondkrijgt als ge per etmaal een uur of drie ontspanning neemt, en een uur of zeven slaapt. Of dat allemaal wel verantwoord is, ofzo. Ik zal er eens over nadenken als ik er de energie voor vind.
Enfin. Ik heb het één en ander staan dat dringend eens moet uitgeschreven worden voor dit weblog. Maar het zal voor rustiger dagen zijn. Ondertussen: bij haar is het rustiger, tegenwoordig, dus er is daar veel te lezen.