De dochter, die heeft zoals dat wel bij veel kinderen zal zijn, een nogal raar beeld van wat haar ouders om den brode doen. Bij mij valt het nog mee. Een juf, dat kent ze. En hoewel een juf voor kinderen die juf willen worden nogal meta is voor een driejarige, krijg ik het haar wel uitgelegd. Maar dat werk van haar vader, ik heb er echt geen idee van wat ze zich daarbij voorstelt. Ze vindt het evident dat er dingen op youtube staan. En dat hij plots ergens in een krant staat. Ze denkt waarschijnlijk dat dat bij iedereen zo is. Over het algemeen spreekt ze over gaan werken als “hij is in brussel”. En ze weet ook dat hij vaak boven werkt en daar een gitaar heeft.
Ze is een paar keer naar een optreden geweest, maar dat was altijd in de zomer, op festivals, wegens dat zulke optredens soms overdag zijn en toegankelijk voor kleuters. Want kleuters, die slapen liggen in hun bed ‘s avonds.

Vanavond.
– Waar is papa, eigenlijk?
– Werken.
– Boven in zijn bureau?
– Neen, muis. Hij is optreden. Ge weet wel. Podium, gitaar, mensen doen applaus.
– Ahja.
*stilte en na een minuut een paniekerige blik*
– Maar mama! Het is veel te koud in een tent nu! En is er daar wel een bedje? Want het is al nacht! Waar. Gaat. Papa. Slapen.

C to the ute, y’all!

Ze heeft hem dan vanavond aan de telefoon ook uitgelegd dat hij het tentje goed dicht moest doen, want dat het koud is. En ze was heel opgelucht toen bleek dat hij dus niet buiten moet slapen, maar gewoon naar huis komt straks.

Ik ook, hoor.