Drukdrukdruk, alhier, zoals traditioneel in januari. Ik corrigeer alsof mijn leven ervan afhangt, en ergens is dat ook zo, op voorwaarde dat u leven door job vervangt. En ondertussen hangt dat leven ook nog eens aaneen van de niet-te-vergeten wetenswaardigheden. Voor mijzelf dan, voor u is dat niet zo interessant.
– De dochter is hoegenaamd niet te spreken van het passeren van de wintervakantie. Drama deze ochtend, drama deze avond, en de mededeling voor het slapengaan dat ze morgen dan een beetje bij mij ging blijven. Mijn moederhart ligt in duizend stukskes op de vloer. Past op, trap er niet in, of ge begint ook te bloeden.
– Vandaag de tweede afspraak gehad met aannemersvolk, en die sympathieke mensen gaan ons dan volgende week laten weten hoeveel organen we op het internet dienen te verkopen om de afwerking van onze hoop bakstenen te bekostigen.
– In hetzelfde belangstellingscentrum: we gaan een tuin kopen. Geniale plaats ook, want aangrenzend aan ons huis. What are the odds.
– Tengevolge de twee voorgaande punten kunt u nu beginnen gokken hoeveel keer mijn facebookstatus de komende pakweg twee drie jaar zal zijn “i. heeft gewinkeld!”. Tip: het rijmt ironisch genoeg op gul.
– We hebben wel: nieuwe buren. Technisch gezien vier straten verder, maar toch. Ik ga daar niet over uitweiden, maar u kunt er bij hem haar alles over lezen.
– We hebben sinds vandaag ook een paar buren minder. Deze ochtend stond er een mini met blitse mannen in de straat, en een halfuurtje later een politiecombi. Vanavond bij het thuiskomen bleken de spandoeken weg en de poort hersteld en van nieuwe sloten voorzien. Vaarwel, gekke krakers, met jullie niet-gender-definierende feestjes en koffienamiddagen.
En nu weer werken voor school, zeg. Ge zijt mij al veel te lang aan het afleiden.