Mijn allereerste festival was Torhout, met een bus van het jeugdhuis. Bryan Adams was de headliner, en ik heb het opgezocht en dat was in 1992. Ik was nog geen 15 jaar, toen, en ik keek mijn ogen uit.
Sinds dat moment ging ik zowat elk jaar naar de drie grote: TorhoutWerchter, Pukkelpop en Dour. TW is eruit gevallen toen het alleen Werchter werd, uit een soort van protest. En ook omdat ik het dan wat duur begon te vinden als het mij niet 100% aanstond. Ik ben er nog een paar keer geweest, daar niet van, maar nooit meer van harte.
Behalve de drie grote festivals deden wij in die tijd een heleboel kleintjes. Rock Zottegem, Cactus, Feest in het Park, Rock Caracalla, Beach festival, enzoverdervoort. De kleintjes hadden als voordeel dat ge vaak een fijne headliner hadt, en een heleboel kleine groepjes. Een programmator die zijn vak wat kende, dat stond garant voor een dag vol ontdekkingen. Vaak Belgisch, maar dat is voor later deze week.
De Vijf van de Festivals, dat zijn dingen die leerde kennen op een festival. Of waar ik fan van werd na een festival. Ik doe geen live-versies, want in de jaren 90 keken wij nog gewoon naar optredens, in plaats van ze op te nemen met onze telefoons, dus ge vindt er sowieso weinig van. En avant!
1992. Pearl Jam, toen nog een matig bekend groepje dat net voor de megapopulariteit stond, zou naar Torhout komen. En toen kreeg den Eddie een paar problemen in zijn hoofd en zegden ze af. Misschien gelukkig, want we weten allemaal waar problemen in het hoofd en zanger zijn van een grungeband toe kan leiden. Enfin, geen Pearl Jam dus, maar dan opeens dit. Vroeg op de dag, vooraan aan het podium en de ontdekking van TW dat jaar.