Month: November 2017

eten

Honger!

Kendet? Van die weken? Waarop uw agenda er zo uitziet:

Ik wel dus, want dat hierboven is een screenshot van mijn agenda, u had dat al door als goede verstaander. Nu november op zijn eind loopt, blijkt dat we hier met een serieus geval zitten van dat gedoe met hooi en een vork. Vandaar dat er niet veel tijd is om te bloggen, trouwens. Of om te slapen, dat ook.
Enig drama is mij niet vreemd, u weet dat ondertussen, maar bovenstaande screenshot is wel degelijk een toonbeeld van self-inflicted. Ik zal er u later eens over vertellen, als ik er een beter zicht op heb maar alvast dit: het is volledig eigen keuze. Dus ik ga er ook niet over zeuren.

Evenwel. Aan de vooravond van weken als deze ben ik ongelooflijk blij dat mijn lieve vriendin Kim een boek heeft geschreven. Ik heb u daar misschien al over verteld ooit. Sinds dat boek er is, kan ik op zondagavond Honger! kan openslaan en op vijf minuten mijn weekmenu maken.
Dat doe ik zo. Ik neem het hoofdstuk pasta, ik kijk in de lijst bij herfst en winter, en ik kies een pasta waar ik zin in heb. Maandag. Ik neem het hoofdstuk granen en rijst, ik kijk bij herfst en winter, kies en hopla dinsdag. Ik neem hoofdstuk groenten, ik…enfin u begrijpt ondertussen mijn punt.

Aaaaah. Rust in mijn hoofd. Niet nadenken over het eten een ganse week, en een boodschappenlijstje met maar 5 items erop: kappertjes, gember, bladerdeeg, mozarella, eieren. Het hadden er ook minder kunnen zijn, maar deze dingen waren nu toevallig op.

Honger! heeft een aantal gigantische voordelen:
1. Het gaat mee met de seizoenen. We doen nog steeds aan zelfoogst, dus wij ook. Welkom, maanden van de savooi, wittekool en bietjes.
2. Er staan geen foliekes in. Elk recept is een hoofdgerecht. Simpel.
3. Er zijn altijd uitwijkmogelijkheden: Kim suggereert bij elk recept varianten, dus ge kunt altijd wel terugvallen op iets dat al in huis is.
4. Er staan bij elk recept extra’s voor als het wat meer mag zijn. Zo maakte ik vandaag een side salad met venkel en appel. De gesuggereerde selder had ik niet in huis, but who cares.
5. De porties zijn echt. Met alle respect voor mevrouw Naessens, maar als ik een recept van haar maak moet ik de hoeveelheden verdubbelen en er een stukske brood bij eten. Ik voel mij dan altijd een beetje een vraatzuchtige gulzigaard. Bij Honger! niet. Daar mag er een kaaske bij, en nog wat extra pasta of patatjes. Ik heb dat graag, zeker als ik het druk heb en zo al zielig ben.

Honger! is een boek voor de ontspannen kok met niet altijd even veel tijd. Voor wie graag kookt en prutst in de keuken, maar ook voor mensen bij wie het al eens een beetje vooruit mag gaan.
Echt eten voor echte mensen. Echt iets voor u dus.

eten zot van

Thuiskomen.

Het was zo’n avond. Ge weet wel: lange werkdag, de hele dag rushen, buitenkomen en de man sms’en dat ik onderweg was, en dat er waarschijnlijk nog kip in de vriezer zat en dat hij die alvast kon ontdooien. Want dat ik zou improviseren, voedselgewijs. Eens thuis bleek er niks te improviseren: alles wat ik in mijn hoofd had zou niet lukken. Geen risottorijst meer. Geen graantjes. Geen noedels. Wel heel veel groenten, want man en kind hadden een uitstap naar de boerderij gedaan. Ik rommelde in de zaken, vond gigantische hoeveelheden boeren- en palmkool. En ik dacht aan Dorien.

Want de laatste twee weken lees ik elke dag in het nieuwe boek van Dorien. Thuiskomen. De titel klopt, op zo veel manieren. Ik kom thuis in het boek, het boek helpt mijn thuiskomen. En ik voel als ik lees hoe Dorien thuiskomt in dit boek.
In Thuiskomen staat een recept met kool dat ik van een post-it had voorzien. Want ik heb vaak kool, en eigenlijk vinden wij dat niet zo overdreven lekker.
Nu wel dus, want wat een fantastische saus is me dat zeg: gaargekookte kool, mixen, olijfolie en kruiden. Een een heerlijk strooisel eroverheen. Italiaans, leerde ik, maar ik was er zelf nooit opgekomen.

(more…)