Op verzoek: de trap die wij hebben is de Savoie van in brico. Daar zijn een paar redenen voor: beuk is duurzaam en stevig, dus wilden we dat liever dan bijvoorbeeld den. Een kerstboom is niet gemaakt om op te lopen. We wilden ook absoluut een gesloten trap, want onder de trap maakt lief volgende week boekenrekken en bergruimte. En het geheel wordt ook nog gelakt in funky kleuren, maar daarover hoort u later meer.
Er gaat heel wat rekenwerk vooraf aan zo’n trap: berekeningen met hellingsgraad en toestanden. Maar eens dat allemaal getekend is en uitgezocht, valt het al bij al mee. Denk ik: ik moet toegeven dat ik er niet zoveel aan geholpen heb.

De trap loopt langs een muur bij ons, en komt toe op een platform. Dat is dus zogezegd ook een trede, maar dan breder. Op dat platform draai je dan een kwartslag en dan zijn er nog twee tredes en ben je op de mezzanine (bovenop de mezzanine werd een nieuwe zwevende vloer gelegd, voor de stevigheid. Die vloer ligt een treehoogte hoger dan de oorspronkelijke vloer. Eigenlijk is het dus: traptreden, een platform, een trede op hoogte van de oorspronkelijke vloer en dan de nieuwe vloer op de mezzanine.)

Gecompliceerd, ongetwijfeld. Maar gelukkig heb ik een fotomathilde.

Het stappenplan dan (de links verwijzen naar foto’s). Trap in elkaar vijzen en afzagen op juiste stuk (babysit voorzien) Daarna testen of het allemaal ok is. Blij zijn als het allemaal klopt. Trap weer platleggen en tegentreden erop vijzen. Platform maken dat vastzit in de muur (met dingen waarvan ik de naam vergeet. Vraag het gerust aan hem in de commentaren indien nodig) en proper gestut is (waterpas). Extra treden maken, alles uitwerken.
Trap rechtzetten en vastvijzen. Eerst weinig vijzen, daarna veel. Testen. Blij zijn met resultaat.

Alle foto’s hier.

Sinds gisteren heeft ons huis er een verdieping bij. Allez, de verdieping was er altijd al, maar sinds gisteren is ze ook bereikbaar zonder bijna uw nek te breken op de ladder.
We hebben dus een trap. Niet gemaakt door een schrijnwerker, wegens te duur, maar helemaal zelfbouwsgewijs door mijn superlief in elkaar gezet, met de hulp van de zelfverklaarde technische genieën in onze omgeving.

They all rule, dat is een feit. En onze nieuwe trap heerst zeer zwaar. En mijn lief is een held.

Gisteren was trouwens een mooi moment, toen het spel er eindelijk stond: één voor één de trap op en af, alsof we dat nog nooit eerder hadden gedaan. Wat eigenlijk zelfs een beetje zo was.