Year: 2011

Ja!

De winnaar!

Het doet mij plezier u de winnaar van het felbegeerde gadget te kunnen aankondigen, en het doet extra plezier dat hare onschuldigheid deze keer iemand heeft gekozen die hier al heel heel lang leest. Ik vermoed zelfs van bijna het prille begin (seven years that is, peoples!)…

Proficiat, Sponzen Meneer.
Wat het per abuis meegefilmde politieke statement van mijn immer charmant nageslacht betreft: ik heb geen idee waar ze die dingen haalt, en wie haar dat soort ongein eigenlijk leert.

*onschuldig gezicht*

Ja!

Dat het vermoeiende jaren gaan worden voor mij.

Hij: we gaan je broek aandoen
(neemt broekkousen vast)
Zij: dat is toch geen broek, papa
Hij: dat is wel een broek, wat zou dat anders zijn?
Zij: dat is een muts.
Hij: Moh, dat is toch geen muts, dat is een broek.
Zij: dat is een muts.
Hij: een broek.
Zij: een muts.
Hij: ok, een muts dan.
(neemt de broekkousen, en zet ze op zijn hoofd)
Kijk, het is een muts.
Zij: Maar papa. Dat is toch geen muts. Dat is een broek.

Juij. Ik heb er _twee_ in huis nu.

internet

Kaartjes van pixum.

Een tijdje geleden mailde er een vriendelijk jongmens van Pixum, of ik af en toe eens iets wilde uitproberen vanop hun site, en er dan een review over wilde schrijven. Zeer zekers dat. De eerste voucher was er eentje voor kaarten, gezien de tijd van het jaar niet zo absurd. Mensen doen dat, fotokerstkaarten maken om naar hun geliefden te sturen. Ik niet echter, want onze kerstkaarten zijn de gelegenheid bij uitstek om mijn innerlijk kleuterjuf helemaal loos te laten gaan. Sinds mijn kind een verfborstel kan vasthouden, that is, vroeger stuurde ik gewoon niets.

Enfin, over het kerstkaartenproject schrijf ik later nog iets, maar ik gebruikte dus mijn voucher om alvast uitnodigingen te maken voor het verjaardagsfeest van de mini, in augustus. Soms ben ik zo vooruitziend dat ik er zelf een beetje sprakeloos van word.

Het werden XL-fotokaarten, met 4 foto’s van de afgelopen zomer/herfst, 10 stuks voor 9,99 euro. De site zelf is volledig dummy-proof: gewoon foto’s opladen en positioneren en klaar. Dat dummy-proof zijn heeft ook zijn nadelen, natuurlijk: als absolute expert in grafisch ontwerp heb ik soms graag wat meer vrijheid om zelf wat te prutsen. Dat van die expert was een grapje, maar ik pruts wel graag, en nu was ik nogal gebonden aan standaard sjablonen. Gelukkig zijn het er erg veel, dus vond ik toch wel gemakkelijk iets naar mijn goesting.

Twee dagen later had ik de kaartjes al, wat indrukwekkend snel is. En ze zijn ook heel schoon geworden:

IMAG0137

Ergens eind juli ontdekt u in uw brievenbus of u uitgenodigd bent op het knalfeest!

En al

Merry christmas, lieverds.

Dat het vredig mag zijn, vandaag en morgen, voor u en de uwen. Met warmte, en liefde en onbezorgd gelach. Lichtjes in de kerstboom, en mensen uw u heen die ge graag ziet.

En taart. Ik hoop dat er taart is.

kinderspam

Potjestijd, hoera!

Ik zit in de living en werk. Hij is net met de dochter richting toilet en potje gegaan, na de mededeling “ik ga kaka doen”.

Ik hoor, door de gang en deur heen achtereenvolgens:
Maar Mira, goed zo, zo flink! Jij bent een groot meisje!
Oei, papa
(stilte)
Papa? Er hangt kaka aan mijn vinger.
(stilte)
En aan jou arm ook. Oei.
(gerommel. gevloek.)

Lief? Kunt ge eens een nieuwe rol toiletpapier brengen? ALSTUBLIEFT.
Blijf zitten, Miratje. En blijf daar af. neen. LIE-IEF? Serieus!

ik heb nog steeds spijt dat ik niet ook mijn gsm meehad voor foto’s.