De gedachte van de ochtend: ik mis rommellandje, maar al een geluk dat ik de anticrisis nog heb.

Als ik iets nodig heb dat ze in elke doorsnee supermarkt in principe verkopen, maar ik weet dat ze het daar ook hebben, dan ga ik naar de anti-crisis. Gewoon omdat die winkel dus anti-crisis heet en ik dat vreselijk grappig vind. Emmers, dweilen, plastiek dozen, tassen, haarrekkers, brikets: die haalt u daar.

Ik heb een voorliefde voor dat soort doeningen. Een verzameling plastiek rommel. Appelblauwzeegroene thermoskannen met knalrode bloemen. Haarspelden met van die glazen edelsteentjes. In veel verschillende kleuren. Ik zweer u dat ik er recent zelfs scrunchies vond.

Dat is één van de voordelen van mijn schone wijk: fluo-roze scrunchies op wandelafstand.